Από τον Μπαχ στο... μπάχαλο

Σκέφτομαι μερικές φορές ότι δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Δεν μου αρέσει να πιστεύω στις συμπτώσεις, γιατί απλούστατα αυτό σημαίνει ότι τα πάντα είναι προδιαγεγραμμένα και εμείς ουσιαστικά δεν κάνουμε τίποτα! Το διασκεδαστικό είναι ότι και για όσους πιστεύουν στις συμπτώσεις υπάρχουν αρκετά αποδεικτικά στοιχεία και για όσους δεν πιστεύουν στις συμπτώσεις επίσης. Οι λεγόμενες δύο όψεις του νομίσματος, αν θέλετε. 

Σύμπτωση πρώτη: Τις περασμένες εβδομάδες είχε ξεκινήσει κάτι να κινείται στα ΜΜΕ σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Και πάνω που λέμε "επιτέλους μας προσέχουν λιγάκι" πάει ο Στρος Καν και αποπειράται να βιάσει μια καμαριέρα - θου Κύριε! Συλλαμβάνεται (το πετυχημένο θα ήταν το "επ' αυτοφώρω", αλλά και το "στην συνέχεια" μας κάνει), προφυλακίζεται και ξαφνικά όλος ο κόσμος ασχολείται με τον νέο Μπερλουσκόνι και έχει ξεχάσει όλα τα άλλα... Πού είναι η σύμπτωση θα μου πείτε; Αυτή έγκειται στο γεγονός ότι με αυτό τον τρόπο η συναυλία διαμαρτυρίας που διοργάνωσε το Κ.Ω.Θ. επισκιάστηκε από το sex scandal και έτσι δεν είδαμε δημοσιογράφους να καλύπτουν τα πολιτισμικά τεκτενόμενα! Θα μου πείτε πάλι "μα και το sex scandal πολιτισμικό γεγονός είναι!" Εμ, βέβαια, τέτοιοι που είμαστε, και αυτό πολιτισμικό γεγονός το θεωρούμε!

Σύμπτωση δεύτερη: Είχα εδώ και μήνες να δω μια παλιά καθηγήτρια από το Πανεπιστήμιο. Την πέτυχα στην συναυλία και από εκείνη έμαθα ότι το Κ.Ω.Θ. συζητήθηκε και σε ένα από τα Δημοτικά Συμβούλια. Εκεί μάλιστα είπαν - δεν γνωρίζω ποιοί και από ποια παράταξη - ότι το Κ.Ω.Θ. είναι πολύ κλεισμένο στον εαυτό του και καλό θα ήταν να ανοιχτεί και να κάνει ορισμένες δράσεις, ώστε να το γνωρίσει η πόλη! Και αναρωτιέμαι εγώ με το αθώο μυαλό μου: Μα καλά, όλες οι συναυλίες που γίνονται στο Ωδείο είναι ανοιχτές στο κοινό και μάλιστα με δωρεάν είσοδο! Πώς είναι δυνατόν να λένε ότι δεν ανοίγεται; Προφανώς κάπου κολλάει η διαφήμιση... Όσοι του Κ.Ω.Θ. μπούνε στον κόπο να το διαβάσουν αυτό το ταπεινό αρθράκι, παρακαλώ να μου δηλώσουν αν είναι αλήθεια και τι παίζεται με την διαφήμιση των εκδηλώσεων, ώστε να ξέρουμε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο! Και αν, βρε αδερφέ, έχετε πρόβλημα με την διαφήμιση, ζητείστε λίγη βοήθεια! Τόσοι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να σας εξυπηρετήσουν! Συν Αθηνά και χείρα κίνει δεν λένε; (Αν είναι ανορθόγραφο συγχωρείστε με, εγώ της Αγγλικής φιλολογίας είμαι...) Τώρα με το Ίντερνετ όλα μπορούν να γίνουν!

Τέλος πάντων, τέλος οι συμπτώσεις, ας γυρίσω στον Μπαχ και το μπάχαλο. Κατά γενική ομολογία όσων είδαν τον τίτλο, ήταν σίγουρα από τους πιο επιτυχημένους ever (ενισχύεται η άποψη του Κανάκη ότι ο Θεός του χιούμορ αγαπάει την Ελλάδα, αφού τόσα ωραία προκύπτουν από την ελληνική γλώσσα, ξεκινώντας από ξένες λέξεις και εκφράσεις. Αν είναι όμως να μας αγαπάει μόνο ο Θεός του χιούμορ, την κάτσαμε την βάρκα!) Η προσέλευση του κόσμου τεράστια - πρέπει να ομολογήσω ότι είχα να δω τόσο κόσμο (ακόμα και όρθιους) στην αίθουσα από την τελευταία συναυλία της Ορχήστρας της Μέσης πριν μερικά χρονάκια... Οι εικόνες τα λένε όλα! Τρομερά θετικό το γεγονός ότι ήρθαν πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι, δίχνοντας ολοφάνερα ότι τους ενδιαφέρει πολύ το ζήτημα του Ωδείου.

Δύο πράγματα ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικά: Το πρώτο, όσοι πήγαν να ακούσουν Μπαχ συγκεκριμένα έμειναν με την ελπίδα, γιατί μόνο Μπαχ δεν περιελάμβανε το πρόγραμμα. Το δεύτερο, ότι στην εκδήλωση δεν ακούστηκαν καθόλου έγχορδα! Είχαμε πιάνα, φλάουτο, σαξόφωνα, όμποε, κλαρινέτο και φωνή, αλλά κανένα έγχορδο! Αυτό είναι διασκεδαστικό, γιατί έτσι μοιάζει το Ωδείο να μην έχει καθόλου μαθήματα εγχόρδων, κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Καθότι όμως γνωρίζω πως όλοι οι καθηγητές είχαν πολύ λίγο χρόνο στην διάθεσή τους να προετοιμάσουν κάτι για την συναυλία, εγώ προσωπικά το αποδίδω εκεί και όχι ότι υπήρχε έλλειψη προθυμίας ή ρεπερτορίου (αυτό κι αν ήταν...)

Το πρόγραμμα που παρουσίασαν οι καθηγητές του Ωδείου - Νίκος Τασόπουλος, πιάνο, Γιώργος Καζίκος, κλαρινέτο, Ματούλα Χατζή, φλάουτο, Ευτυχία Βενιωτά, πιάνο, Νάντια Φιόρου, τραγούδι, Κατερίνα Σακέττα, πιάνο, Γιώργος Λυγερίδης, άλτο σαξόφωνο, Ρέα Γκούγκα, πιάνο, Κωστής Χασιώτης, όμποε, Θεόφιλος Σωτηριάδης, σαξόφωνο, Ερατώ Αλακιοζίδου, πιάνο, Λίλια Βασιλειάδου και Μάρθα Ιωαννίδου, πιάνο - ήταν εξαιρετικό και πάνω από όλα, πρωτότυπο. Η απόφασή τους να επικεντρωθούν σε ένα σύγχρονο κυρίως ρεπερτόριο (από Rachmaninov και Grieg μέχρι Widmann και Yoshimatsu και από Αστρινίδη μέχρι Σιέμπη και Χατζηλεοντιάδη) ήταν τολμηρή, αλλά απέδωσε τα μέγιστα γιατί απλούστατα έδειξε ξεκάθαρα ότι το Κ.Ω.Θ. δεν ακολουθεί μόνο την πεπατημμένη οδό, αλλά βρίσκεται και δίπλα στην μοντέρνα μουσική. Τα κομμάτια ήταν όλα πολύ απαιτητικά και δεξιοτεχνικά και οι καθηγητές τα ερμήνευσαν με πολύ κέφι, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι δικαίως βρίσκονται στο Κ.Ω.Θ., αφού ούτε το ταλέντο τους λείπει, ούτε το μεράκι! Την μουσική συνόδευε και μια παρουσίαση PowerPoint της καθηγήτρια Evelin Voigtmann, η οποία παρουσίαζε όλη την ιστορία του Ωδείου από τις αρχές του μέχρι σήμερα, τόσο μέσα από ιστορικά ντοκουμέντα που μπορεί κανείς να βρει στο ηλεκτρονικό αρχείο του Ωδείου (www.odiokrat.gr), όσο και από άρθρα του παρελθόντος που έδειξαν ότι για άλλη μια φορά η Ιστορία επαναλαμβάνεται...

Το μουσικό κομμάτι της βραδιάς συμπληρώθηκε και από ορισμένα πολύ έξυπνα και to the point σκετς, τα οποία ερμήνευσαν οι ίδιοι οι καθηγητές την ώρα της συναυλίας. Από την διακοπή ενός κομματιού στην μέση, γιατί η ερμηνεύτρια ένιωθε απελπισμένη, μέχρι το πρώτο σκετς με τα "Διαμαρτύρομαι!" και από την παράφωνη αρχή του Mozart-Grieg, στην στεναχωρημένη ανακοίνωση ότι "εμάς μας πετάξανε έξω..." όλα λειτούργησαν όπως έπρεπε και το κοινό ενθουσιάστηκε, ανταμοίβοντας την φαντασία των καλλιτεχνών με τεράστιο χειροκρότημα. 

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε στον προαύλιο χώρο του Ωδείου, όπου και παίχτηκε το τελευταίο κομμάτι της βραδιάς. Στην συνέχεια, κοινό και καλλιτέχνες απόλαυσαν, στην σκιά του τεράστιου πανό με την λέξη "ΑΠΕΡΓΙΑ" που κρεμόταν από το μπαλκόνι, τα κρασιά που χορήγησε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Κ.Ω.Θ., που πάντοτε στηρίζει τις προσπάθειες και κινητοποιήσεις των καθηγητών, συζητώντας τα προβλήματα του ιδρύματος, αλλά διασκεδάζοντας κιόλας μετά την επιτυχημένη αυτή βραδιά. 

Εγώ, ως απλή ακροατής, συγχαίρω για άλλη μια φορά όλους τους συντελεστές, φανερούς και μη (γιατί και αυτοί υπήρχαν) και εύχομαι ολόψυχα να επαναληφθούν τέτοιου είδους συναυλίες - πλέον όμως όχι διαμαρτυρίας, αλλά επιτυχίας! Το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης αντιστέκεται και θα συνεχίσει να αντιστέκεται, γιατί έτσι πρέπει. 

Φιλικά, 

η τοπική γλωσσοκοπάνα σας...

Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης "Ώρα Μηδέν": Προσωπικές αναμνήσεις...

Βρίσκομαι στην απίστευτα δυσάρεστη θέση να πρέπει να εκφράσω για άλλη μια φορά ορισμένες θέσεις μου, οι οποίες μπορεί να τύχουν υποστήριξης ή μπορεί να καταδικαστούν ως μονόπλευρες και ίσως στενόμυαλες. Ελπίζω όμως όσοι ενδιαφερθούν να με ξαναδιαβάσουν (και η αλήθεια είναι ότι έχω αρκετό καιρό να εκφράσω οποιεσδήποτε σκέψεις μου με αυτόν τον τρόπο) να αφήσουν το σχόλιό τους και την πρότασή τους.
Θα ξεκινήσω για άλλη μια φορά με τον τίτλο μου, αλλά ανάποδα. Θα ξεκινήσω από τις προσωπικές μου αναμνήσεις. Προ αμνημονεύτων χρόνων ήμουν και εγώ μαθήτρια στο Κ.Ω.Θ. Ήμουν πολύ μικρή και καθότι η μητέρα μου ανήκει στο (ελάχιστο - λιγότερο από 20 καθηγητές) μόνιμο προσωπικό του Ωδείου, μπήκα χωρίς εξετάσεις σε τάξη πιάνου (δεν θα αναφέρω ονομαστικά κανέναν από τους καθηγητές που είχα κατά την σύντομη διάρκεια των σπουδών μου εκεί, αλλά σαφέστατα ο καθείς μπορεί να ψάξει στα αρχεία του Ωδείου και να εντοπίσει ποιοί ήταν αν αυτό είναι το σημείο που τον ενδιαφέρει). Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά, είχαμε κάνει και μια πολύ επιτυχημένη περιοδεία σε πόλεις της Βορείου Ελλάδας με ένα εκπληκτικό πρόγραμμα, στο οποίο ενώ ήμουν μόλις τρίτη Δημοτικού είχα ήδη σημαντικό ρόλο. Το αναφέρω, όχι γιατί θέλω να αυτοπροβληθώ, αλλά γιατί είναι ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει το Ωδείο: δίνει στους μαθητές του την ευκαιρία από πολύ νωρίς να προβάλουν με τον πιο θετικό τρόπο το όποιο ταλέντο τους. Η θητεία μου στο Ωδείο θα ήταν σχετικά σύντομη, γιατί καθώς μεγάλωνα έκανα την επανάστασή μου (η οποία είναι από τις πράξεις που πραγματικά έχω μετανοιώσει στην ζωή μου) και σταμάτησα. Η δικαιολογία μου για πολύ καιρό ήταν ότι επειδή ήμουν η κόρη της τάδε, όλοι είχαν αυξημένες προσδοκίες από εμένα. Μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να ίσχυε και αυτό, αλλά η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Απλά βαριόμουν.
Έκανα πολλά χρόνια να επιστρέψω στο Ωδείο και αυτό έγινε χάριν του μεγάλου έρωτά μου με τον G. F. Handel. Ήδη από το πρώτο έτος σπουδών μου στο Α.Π.Θ. ξεκίνησε μια σειρά μαθημάτων (ένα κάθε χρόνο) στο μάθημα της Ιστορίας της Μουσικής (που διδάσκει, μεταξύ άλλων η μητέρα μου). Έμπαινα στην τάξη και για λίγες ώρες μετέδιδα λίγο από το πάθος μου για τον συνθέτη στους μαθητές, οι οποίοι, θέλω να πιστεύω (και ξέρω) ότι το διασκέδαζαν. Επίσης, για δύο συναπτά έτη (2006 και 2007 νομίζω), συνεργάστηκα με την Ορχήστρα της Μέσης Τάξης του Ωδείου, σε δυο εξαιρετικά προγράμματα που έφεραν την μουσική σε πολλά σχολεία της πόλης μας. Άλλο ένα στοιχείο του Κ.Ω.Θ. που πάντοτε ήθελε να είναι κοντά στο νεανικό κοινό του και γενικότερα στους ανθρώπους της περιφέρειας.
Αλλά, τί είναι αυτό το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, πέρα από ένα προσωπικό σημείο αναφοράς; Είναι ένας πολιτιστικός και πολιτισμικός θεσμός ολόκληρης της Βορείου Ελλάδας. Είναι το μακροβιότερο δημόσιο σχολείο μουσικής ολόκληρης της χώρας (σε τρία χρόνια, αν δεν έχει κλείσει μέχρι τότε, θα γιορτάσει έναν ολόκληρο αιώνα!) Είναι το τελευταίο ωδείο στο οποίο οι μαθητές μπορούν να σπουδάσουν ΔΩΡΕΑΝ, όχι μόνο το όργανο της επιλογής τους, αλλά και τα απαραίτητα θεωρητικά μαθήματα. Είναι ένας χώρος ανταλλαγής μουσικώς ιδεών και όχι μόνο. Στα έγκατά του (κυριολεκτικά) φιλοξενεί μια αξιόλογη μουσική βιβλιοθήκη. Είναι το εφαλτήριο για πάρα πολλούς διάσημους Έλληνες μουσικούς που διέπρεψαν τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό. Αλλά πάνω από όλα είναι μια ιδέα.
Και τώρα (αμέσως αμέσως οι πολέμιοί μου) θα σπεύσετε να με κατηγορείσετε ότι αρχίζω τις μεγαλοστομίες. Μπορεί. Αλλά είναι αλήθεια. Γιατί είναι μια ιδέα; Γιατί αντιπροσωπεύει περισσότερες από τρεις γενιές ανθρώπων. Γιατί κάθε μαθητής που μπαίνει σε αυτό ξέρει ότι βαδίζει στα χνάρια μεγάλων καλλιτεχνών, και προσδοκά να γίνει ένας από αυτούς. Γιατί οι άνθρωποι που το συντηρούν όλα αυτά τα χρόνια, παρά τις όποιες πολιτικές διαφορές τους ή τις γενικότερες διαφωνίες τους, το αγαπούν και το πονάνε. Γιατί είναι τιμή για οποιονδήποτε να μπορεί να πει "ήμουν και εγώ σπουδαστής/καθηγητής στο Κ.Ω.Θ." Γιατί το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης είναι αναπόσπαστο στοιχείο της πόλης και όσοι υποστηρίζουν ότι αγαπούν την Θεσσαλονίκη, αναπόφευκτα - και ανεξάρτητα από τα μουσικά ενδιαφέροντά τους - αγαπούν και το Κρατικό της Ωδείο. Το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!
Και φτάνουμε στο "Ώρα Μηδέν". Δυστυχώς ζούμε στην Ελλάδα. Δεν θα ανακυκλώσω όλες τις φράσεις - "χώρα αντιφάσεων", "ωχαδερφισμού", "παράνοιας" κτλ - γιατί δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Είναι γνωστές. Η κατακρύλα του Ωδείου ξεκίνησε επί κυβερνήσεως ΝΔ, όταν και αντικαταστάθηκε ο τότε Διευθυντής του Ωδείου (ο οποίος ορίζεται πάντα από την Κυβέρνηση, άρα από το ΥΠΠΟΤ), ο οποίος είχε κατορθώσει στα λίγα που χρόνια που το διοικούσε να το βγάλει από ορισμένες πολύ δύσκολες καταστάσεις και να ξεκινήσει προγράμματα τα οποία προβάλανε την θετική δουλειά που γίνεται στον χώρο. Με την αντικατάστασή του, ο καινούργιος Διευθυντής, μέσα σε έναν χρόνο - κυριολεκτώ και όποιος θέλει μπορεί να βρει στοιχεία που το αποδεικνύουν - το καταπόντισε σε απίστευτα βάθη. Σε τέτοιο σημείο που αναγκάστηκε η νέα κυβέρνηση να μην του ανανεώσει την σύμβαση και να αναθέσει την διοίκηση σε έναν Αναπληρωτή Διευθυντή. Όμως τα παράλογα δεν σταματούν εδώ. Το Ωδείο δεν διοικείται από τον Διευθυντή του: η θέση του Διευθυντή είναι να κάνει προτάσεις, οι οποίες μετά εγκρίνονται ή απορρίπτονται από το Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο επίσης διορίζεται από την Κυβέρνηση και στο οποίο Δ. Σ. μπορεί και να μην συμμετέχει κανένας καθηγητής του Ωδείου! Αν μπορεί κάποιος από εσάς να καταλάβει πώς γίνεται ένα εξωτερικό Δ. Σ. να καταλαβαίνει τα προβλήματα του Ωδείου καλύτερα από όσους εργάζονται σε αυτό και τα ζούνε στο πετσί τους, ας μου το εξηγήσει και εμένα, γιατί εγώ δεν το πιάνω.
Το τωρινό Δ. Σ. είναι - και αυτό είναι προσωπική μου άποψη - καλοπροαίρετο μεν, απαράδεκτο δε. Μπορεί οι διοικούντες να είναι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για το Ωδείο, να υπήρξαν παλιότερα μαθητές του ή να έχουν κάποια άλλη επαφή με το ίδρυμα, αλλά οι χειρισμοί τους την σχολική χρονιά που μας πέρασε ήταν ο ένας χειρότερος από τον άλλο. Επιπλέον η στάση ορισμένων συγκεκριμένων μελών του Δ. Σ. ήταν εριστική απέναντι στους πάντες, κάνοντας αδύνατο τον ουσιαστικό διάλογο και δηλώνοντας (μπροστά σε μάρτυρες): "Κάνετε πολύ μεγάλο λάθος κυρία μου αν νομίζετε ότι ζούμε σε μια δημοκρατική κοινωνία!" Ναι, ναι, αυτό το άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά, μαζί με καμιά τριανταριά άλλους ανθρώπους του Ωδείου, γι' αυτό και το αναφέρω. Απαράδεκτο επίσης το γεγονός ότι το Δ. Σ. έκανε μήνυση σε μαθητές (!) του Ωδείου, η οποία μήνυση αυτή την στιγμή είναι ακόμα στα δικαστήρια! Να σημειώσω ότι η μήνυση ήταν πρωτοβουλία του Προέδρου του Δ. Σ. και από όσο γνωρίζω κανένας καθηγητής του Ωδείου δεν την στήριξε.
Προφανώς είναι δύσκολο να λυθεί το πρόβλημα. Πρώτον, γιατί η όλη οργάνωση του Ωδείου ανήκει στην κατηγορία των ελληνικών παραλόγων. Η καλοπροαίρετη προσπάθεια της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη όταν ήταν Υπουργός Πολιτισμού τότε να υπάγει το Ωδείο στο Υπουργείο Πολιτισμού και όχι στο Παιδείας τώρα γυρνάει μπούμερανγκ. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης είναι το Ωδείο να μην αναγνωρίζεται ως Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, αλλά ως άλλο ένα ίδρυμα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Τα πτυχία του Ωδείου δεν αναγνωρίζονται από κανέναν φορέα και αν κάποιος μαθητής θέλει να κάνει σπουδές, πρέπει αφού πάρει το πτυχίο ή δίπλωμα του Ωδείου να συνεχίσει (ουσιαστικά να ξεκινήσει) ακαδημαϊκές σπουδές είτε στα Ελληνικά Μουσικά Τμήματα, είτε σε κάποια Ακαδημία του εξωτερικού. Οι μαθητές του δεν χαίρουν φοιτητικών προνομίων, γιατί ακριβώς το ίδρυμα δεν αναγνωρίζεται. Πολλοί από αυτούς αναγκάζονται να σπουδάζουν παράλληλα με το Ωδείο και αλλού, ώστε να αποκτήσουν έναν ακαδημαϊκό βαθμό, γεγονός που τους δυσκολεύει στις μουσικές σπουδές τους. Το προηγούμενο παράδοξο που ανάφερα για το πώς διοικείται το Ωδείο πρέπει σαφώς να μεταρρυθμιστεί. Οι συμβασιούχοι πρέπει να μονιμοποιηθούν - όχι γιατί είναι πολιτικά ή κοινωνικά ορθό, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι πρόκειται για δασκάλους οργάνου. Δεν γίνεται ο μαθητής να ξεκινάει μαθήματα τον πρώτο χρόνο με έναν καθηγητή και μια συγκεκριμένη θεωρία και τεχνική, τον δεύτερο να συνεχίζει με κάποιον άλλον και άρα άλλη θεωρία και τεχνική, τον τρίτο με άλλο και ούτω καθεξής! Πρόκειται για μουσική τέχνη, όχι για διδασκαλία μαθηματικών! Το κτίριο πρέπει επιγόντως να αλλάξει, γιατί δεν επαρκεί για τις ανάγκες του Ωδείου (ας μην ξεχνάμε ότι προτού το πάρει το Ωδείο ήταν Τράπεζα, ενώ και άλλοι άσχετοι με την μουσική φορείς στεγάστηκαν κάποτε σε αυτό). Και ναι, η Κυβέρνηση πρέπει να ξυπνήσει και να αναδιαρθρώσει (κακιά λέξη αυτές τις ημέρες, αλλά έτσι το βλέπω) την λειτουργία του Ωδείου με βάση τις ήδη υπάρχουσες προτάσεις των καθηγητών του Ωδείου, οι οποίες ακολουθούν Ευρωπαϊκά  δοκιμασμένα πρότυπα!
Βεβαίως και δεν έχω αυταπάτες. Ούτε νομίζω τις έχουν οι καθηγητές, μαθητές και γονείς του Ωδείου. Ξέρω ότι αυτή την στιγμή, στην κατάσταση που βρίσκεται ολόκληρη η Ελλάδα, το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει την οποιαδήποτε Κυβέρνηση, είναι να λύσει το πρόβλημα του Ωδείου. Το πιο πιθανό είναι να την συμφέρει να κλείσει το ίδρυμα ή να το αναλάβει κάποιος ιδιώτης, προσθέτοντας έτσι απλά στην λίστα των ιδιωτικών ωδείων που υπάρχουν στην χώρα μας. Κατ' αυτό τον τρόπο όμως, οι μαθητές που αδυνατούν να πληρώσουν τα δίδακτρα και έχουν την επιθυμία να γίνουν μουσικοί, αυτομάτως χαντακώνονται. Γνωρίζω πολύ καλά ότι δεν υπάρχει μέση λύση, ή και δικαιοσύνη στην κοινωνία. Αλλά ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύουν ακράδαντα πως αν αρχίσουμε τις εκπτώσεις στον πολιτισμό μας - το στοιχείο που ανέδειξε κάποτε την Ελλάδα - θα χάσουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας και της ταυτότητάς μας.
Θα κλείσω με μια "φιλοσοφία" που παίρνω από την αγαπημένη μου σειρά NCIS (A Man Walks into a Bar) σε ελεύθερη μετάφραση: "-Ένας άντρας μπαίνει σε ένα μπαρ και ζητάει ένα ποτήρι νερό. Ο μπάρμαν βγάζει ένα πιστόλι, πυροβολεί και αστοχεί. Ο άντρας τον ευχαριστεί, αφήνει φιλοδώρημα και φεύγει. Γιατί τον ευχαριστεί, και γιατί αφήνει φιλοδώρημα; - Ο άντρας είχε λόξυγγα. - Τα πάντα έχουν να κάνουν με τις αντιδράσεις μας [...] Όλοι μας αντιδρούμε στις προκλήσεις της ζωής με διαφορετικό τρόπο. [...] Κάποιοι αναγνωρίζουν την μοίρα τους, και άλλοι κάνουν ότι είναι δυνατό για την αλλάξουν. Κάποιες φορές αψηφούμε τις προσδοκίες των άλλων, και πότε πότε ανταποκρινόμαστε με τον καλύτερο τρόπο. Αλλά η μία σταθερή παράμετρος είναι να είμαστε αληθινοί ως προς το ποιοί είμαστε. Κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε, όταν πρέπει να το κάνουμε. Αντιδρούμε, προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο." Καιρός να αντιδράσουμε λοιπόν.  

(Όλες οι παραπάνω απόψεις - με εξαίρεση το απόσπασμα της σειράς - είναι προσωπικές απόψεις της συντάκτη, η οποία αναλαμβάνει την ευθύνη των λόγων της)

Κρατικό Ωδείο: Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου - Εφημερίδα Μακεδονία της Θεσσαλονίκης

Κρατικό Ωδείο: Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου - Εφημερί

Του Κώστα Μαρίνου

marinos@makthes.gr

Εκφράζοντας τους φόβους του ότι “το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (ΚΩΘ), ο παλαιότερος δημόσιος φορέας πολιτισμού (97 χρόνων) της χώρας, κλείνει”, ο σύλλογος καθηγητών του ωδείου προχωρά σε στάσεις εργασίας, το διάστημα 3-6 Μαΐου, από τις 4 έως τις 8 το απόγευμα. Επιδιώκει με αυτό τον τρόπο να κάνει ευρύτερα γνωστά τα προβλήματα λειτουργίας του οργανισμού που το τελευταίο διάστημα έγιναν ακόμη πιο έντονα.

“Θα κλείσει λόγω της υποχρηματοδότησης, αφού η επιχορήγηση μειώθηκε κατά 50%. Αυτό σημαίνει ότι δεν καλύπτονται οι ανελαστικές δαπάνες, δηλαδή η μισθοδοσία των καθηγητών, και αυτό σημαίνει ότι διώχνουμε τους σπουδαστές. Τα χρήματα που έχουν υποσχεθεί και όχι αυτά που έχουμε πάρει φθάνουν έως τα τέλη Ιουνίου, και έτσι την καινούργια χρονιά δεν πρόκειται να προσληφθεί κανείς” λέει η Κατερίνα Καρατζά, πρόεδρος του συλλόγου καθηγητών του ΚΩΘ.

Δεν συμφωνεί με αυτή την άποψη ο Χαράλαμπος Λεφάκης, πρόεδρος του δ.σ. του ωδείου και καθηγητής στο πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. “Ο προϋπολογισμός των προηγούμενων ετών, που έφθανε στα 1.200.000, μειώθηκε στο μισό, αλλά υπήρχαν κάποιες ‘πολυτέλειες’ που μπορούν να αποφευχθούν και γι’ αυτό εργαζόμαστε”. Όμως ποιοι εργάζονται; Από το πενταμελές συμβούλιο που είχε διορισθεί τον Ιούνιο του 2010 έχουν παραιτηθεί δύο μέλη, ενώ δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί διευθυντής στο ωδείο μετά τις παραιτήσεις των Δημήτρη Ιωάννου και του Κώστα Σέμπιου, καθηγητών στο ωδείο, που είχαν κληθεί να καλύψουν ως αναπληρωτές τη θέση του διευθυντή μέχρι τον ορισμό νέου.

Αίσθηση ρήξης

“Το ωδείο είναι ακέφαλο, αφού είναι τριμελές πλέον το δ.σ. και δεν νομίζω ότι μπορεί να χειρισθεί κάποια ζητήματα. Παραιτήθηκαν και οι δύο αναπληρωτές διευθυντές, αφού το δ.σ. δεν τους άφηνε να κάνουν τη δουλειά τους”, αναφέρει η κ. Καρατζά, προσθέτοντας “βρίσκεται και σε εξέλιξη μια ΕΔΕ για το δ.σ. μετά τις καταγγελίες μας για παρατυπίες που έγιναν, όπως π.χ. στη διαδικασία των εξετάσεων για πρόσληψη προσωπικού”.

“Υπάρχει μια αίσθηση ρήξης” συμφωνεί ο Χαράλαμπος Λεφάκης, ο οποίος με δύο υπομνήματα ενημέρωσε αυτές τις μέρες το -αρμόδιο για το ωδείο- υπουργείο Πολιτισμού. “Αποκαλύπτω τα σαθρά, τα βρόμικα, τα καθαρά, τα γνωστά και μη γνωστά που έχω αντιληφθεί στο διάστημα της δεκάμηνης θητείας μου” αναφέρει και, όπως λέει, το ΥΠΠΟ είναι υπεύθυνο για το διορισμό νέου διευθυντή.

Κόπωση

Στα αιτήματα του συλλόγου, πέρα από τη ανάγκη επίλυσης του κτιριακού, κάλυψης των αναγκών του ωδείου κτλ. αναφέρεται ακόμη ο διορισμός νέου δ.σ. "Διογκώθηκαν τα προβλήματα, διότι κάποιοι επιδιώκουν την ιδιωτικοποίηση του ωδείου", είναι η άποψη της κ. Καρατζά, ανυπόστατους χαρακτηρίζει τους φόβους της ο κ. Λεφάκης. Συμφωνεί όμως πως θα υποβαθμιστεί η λειτουργία του ωδείου μετά τη μείωση των επιχορηγήσεων. “Είναι αναγκαία, λέει, η μείωση του αριθμού των διδασκόντων, αφού τα 2/3 των καθηγητών είναι συμβασιούχοι. Είχαμε 50 ή 51 συμβασιούχους και φέτος από τις 45 θέσεις που είχαμε προκηρύξει πήραμε μόνο 34. Από την άλλη, και πολλοί μόνιμοι δεν έκαναν πλήρες ωράριο και αυτό βόλευε πολλούς. Αλλά και αυτοί πήραν το μέγιστο αριθμό σπουδαστών”. Ωστόσο παραμένουν απλήρωτοι επί μήνες πολλοί από τους συμβασιούχους και σίγουρα η αγάπη τους για τη δουλειά εξαντλείται. Με τη σειρά τους τα μέλη του δ.σ. δουλεύουν από αγάπη γι' αυτό που κάνουν, λέει ο πρόεδρός του. “Τελούμε υπό κόπωση. Είναι απαράδεκτη η πολιτική που ασκήθηκε έναντι του δ.σ., που είχε στόχο την παραίτησή του, και αυτό επιδιώκουν. Αλλά τότε θα έμενε ακέφαλο το ωδείο και ίσως αυτό είναι το επιθυμητό από τους συλλόγους που κάνουν τις κινητοποιήσεις”.

Αξιολόγηση

Αριθμός αξιολογήσεων: 2

Τρέχουσα αξιολόγηση: 5

• 5
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1 είναι η χαμηλότερη και 5 είναι η υψηλότερη τιμή που μπορείτε να δώσετε.

1. • Απλήρωτος καθηγητής Κρατικού Ωδείου
   • Δημοσιεύθηκε την Τρίτη, 03 Μαΐου 2011 - 13:45
   Διευκρινίσεις σχετικές με τα λεγόμενα του κ.Λεφάκη,Προέδρου του ΔΣ του Κωθ

   Αξιότιμες Κυρίες , Αξιότιμοι Κύριοι,
   Σχετικά με τα λεγόμενα του κ.Λεφάκη θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής
   Ο προυπολογισμός του Ωδείου δεν επαρκεί για τις ανελαστικές δαπάνες της μισθοδοσίας , όσες προσπάθειες και να κάνει να αποφύγει τις "πολυτέλειες".Η διοίκηση υπό τον κ.Λεφάκη προσέλαβε καθηγητή ,προσωπικό γνώριμο, ο οποίος αυτή τη στιγμή αμοίβεται με διαφορετικό καθεστώς από όλους τους υπόλοιπους (σύμβαση έργου αντί για σύμβαση εργασίας) και καταλήγει με βάση την πραγματική του απασχόληση (6 ωρες μηνιαίως) να εισπράττει ωρομίσθιο περίπου 60πλάσιο όλων εμάς των υπολοίπων που δεν έχουμε πληρωθεί ούτε καν την αποζημίωση αδείας από τον περασμένο Ιούνιο.
   Για ποια πολυτέλεια μιλάμε κ.Λεφάκη,μήπως να γίνει και δεύτερη παράλληλη ΕΔΕ για περίπτωση απιστίας σε βάρος του Δημοσίου;Και ποιος κερδίζει από αυτή την συναλλαγή;!
   Και ποιοί κυνηγάνε τον κ.Λεφάκη με σκοπό να τον εξαναγκάσουν σε παραίτηση,ένα απειρο απο διοικητικά , κανονισμούς λειτουργίας,όρια αρμοδιοτήτων μικρομικρό στέλεχος που τοποθετήθηκε ,ένας Θεός ξέρει γιατί, για να παρεμβαίνει όπως του αρέσει,να αφήνει επτά μήνες τμήματα του Ωδείου χωρίς καθηγητές , μόνο και μόνο γιατί δεν του αρέσουν κάποιοι από εμάς που είχαν το θάρρος της γνώμης , σε συνελεύσεις , και ο κ.Λεφάκης με το στανιό ακύρωνε διαγωνισμούς πρόσληψης που είχαν ευνοικό για αυτούς αποτέλεσμα;
   Κάθε ώρα που περνά με αυτούς τους επικίνδυνους για το Ωδείο στο τιμόνι της Διοίκησης είναι επιβαρυντική και μπορεί να αποβεί και μοιραία.Να απομακρυνθεί εδώ και τώρα από το Υπουργείο που έδωσε ρεσιτάλ ασχετοσύνης , με την τοποθέτηση αλλά και την πεισματική υποστήριξη τόσο ανίκανων στελεχών.
2. • Μαθητης Κρατικου Ωδειου Θεσσαλονικης
   • Δημοσιεύθηκε την Τετάρτη, 04 Μαΐου 2011 - 00:30
   Ανεπαρκεια ή Αδρανεια ιδου η απορια για το Κρατικο Ωδειο Θεσσαλονικης

   O Προεδρος του Δ.Σ. του ΚΩΘ σε συναντηση με τους μαθητες (την οποια ειχε καλεσει Ο ΙΔΙΟΣ πριν 3 περιπου μηνες ) διαβεβαιωνε οτι ειχε εξασφαλισθεί απο το ΥΠ.ΠΟ ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ που ειχε αιτηθει Ο ΙΔΙΟΣ και το Δ.Σ. (περίπου 1.300.000 ευρω) - μπορει να ανατρεξει στα πρακτικα που Ο ΙΔΙΟΣ ηχογραφούσε, καθως το αναφερει πεντακαθαρα - και να διαψευσει για αλλη μια φορα τον εαυτο του - Επίσης, ηταν Ο ΙΔΙΟΣ που εκανε μηνυση στο Δ.Σ. των Σπουδαστων για την ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ του ωδείου - με αιτηματα ως επι το πλειστον κοινα με οσα αναφερονται παραπανω-
   Καπως αργα βεβαια η κινητοποιηση των Καθηγητων αφου μηνες τωρα το προβλημα της ιδιωτικοποιησης και της υποβαθμισης του Ωδειου πρόβαλλλε εντονα - απο τις πρωτες μερες αναληψης καθηκοντων του κου Προέδρου ....
   Γιατι ομως τωρα ? μηπως επειδη πλησιαζουν Διπλωματικες και Πτυχιακες εξετασεις μαθητων οι οποιοι θα πληρωσουν αλλη μια φορα (...) τους αστοχους και αυταρχικους χειρισμους ενος τριμελους Δ.Σ ανεπαρκους σε ολες τις επιλογες του και την αδρανεια ενος συλλογου καθηγητων που τελικα ευασθητοποιεται και δραστηριοποιεται οταν το θεμα των χρηματων φτανει στο εσχατο σημειο και μονο τοτε?
   
   ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ της ΕΛΛΑΔΑΣ - θαυμαστε τον και μην απορειται γιατι εξαγουμε νεους και νεες στο εξωτερικο σε Πανεπιστημια και Ακαδημιες .
   
   (... Ο ΙΔΙΟΣ Προεδρος ειναι που περηφηνεύται οτι καλυφθηκαν 34 θεσεις καθηγητών αντι 45 που προκυρηχθηκαν και δεν ντρεπεται - οταν επι 6 μηνες τουλαχιστον δεν υπηρχαν καθηγητες να διδαξουν σε δυο ταξεις οργανων )
3. • ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Κ.Ω.Θ.
   • Δημοσιεύθηκε την Τετάρτη, 04 Μαΐου 2011 - 01:02
   Mayday-Mayday! Κ.Ω.Θ.

   Κραυγαλέα πολυτέλεια αποτελούν οι συμβάσεις έργου και ορισμένες άνευ χρείας προσλήψεις ωρομίσθιου προσωπικού, οι οποίες συνήφθησαν από την παρούσα Διοίκηση.
   Το Δ.Σ. αναγνωρίζοντας, δια στόματος Χ. Λεφάκη: 1) την υποχρηματοδότηση του φορέα, 2) τη ρήξη του Δ.Σ. με όλους τους Συλλόγους του Ωδείου και με δύο παραιτηθέντες αναπληρωτές Διευθυντές και με δύο παραιτηθέντα μέλη και 3) την κόπωσή του ομολογεί ουσιαστικά την πλήρη αναποτελεσματικότητα της 10μηνης θητείας του. Η λογική λοιπόν και το συμφέρον του Κ.Ω.Θ. επιτάσσουν την απομάκρυνσή του και την επιλογή ικανών μελών για το διάδοχο Δ.Σ.
   Οι Σύλλογοι διεκδικούν τα ελάχιστα: εύρυθμη λειτουργία, επιχορήγηση βιωσιμότητας, καταβολή δεδουλευμένων, επίλυση κτιριακού. Δε θέλουν το Κ.Ω.Θ. ακέφαλο, αλλά Διοίκηση με εγκέφαλο!
4. • eleos
   • Δημοσιεύθηκε την Τετάρτη, 04 Μαΐου 2011 - 10:43
   Κ.Ω.Θ

   ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ?
   ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ και ΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ? ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ? Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ.
   ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ

δα Μακεδονία της Θεσσαλονίκης